تفاوت ورق سیاه st37 و st52 چیست ؟

فولاد St37 چیست ؟

فولاد ST37 به عنوان فولاد نرمه نیز در صنعت شناخته می شود. این از فولادها در دسته فولادهای کم کربن می باشند. همچنین کاربرد اصلی آن در ساختمان سازی و پروفیل های ساختمانی می باشد.

ترکیب شیمیایی و خواص مکانیکی فولاد st37 به ترتیب در جداول زیر ارائه شده است.

ترکیب شیمیایی متداول فولاد st37

خواص مکانیکی فولاد st37

فولاد ST52 چیست ؟

ورق st52 تحت عنوان فولادهای پرمقاومت کم آلیاژ در صنعت شناخته می شوند و با افزودن مقادیر ناچیزی آلیاژ نظیر مس، نیکل و منگنز به فولادهای کربن دار تولید می شوند. در نتیجه ی افزودن آلیاژهای ذکر شده مقاومت فولاد افزایش می یابد. به دلیل سهولت در جوشکاری این فولادها دارای استفاده بی شماری در صنعت می باشند.

بررسی مشخصات ورق سیاه ST37

ورق سیاه St37 در مصارف ساختمان سازی کاربرد زیادی دارد. این نوع ورق ها به دلیل وجود درصد کربن پایین، استحکام متوسطی داشته و در صنعت ساخت و ساز کاربرد گسترده ای دارد. همچنین درصد کربن پایین در این ورق ها سبب افزایش خاصیت جوش پذیری آن ها شده است. از مصارف ورق سیاه st37 می توان به ساخت مقاطع فولادی اعم از پروفیل و ناودانی اشاره کرد.

بررسی خصوصیات ورق سیاه St52

ورق سیاه st52 نیز از دسته ورق هایی می باشند که در صنعت ساخت و ساز کاربرد فراوانی دارند. از ویژگی های این ورق ها می توان به مقاومت بالا در برابر پیچش و خمش و خاصیت ارتجاعی و تحمل وزن بالا اشاره کرد. از دیگر ویژگی های آن ها می توان به قابلیت جوش پذیری و ماشین کاری خوب آن ها اشاره کرد. وجود عناصری همچون سیلیسیم و منگنز سبب ویژگی های منحصر به فرد این محصول گشته است.

از این محصول در تولید مقاطعی همچون تسمه و چهارپهلو استفاده می گردد. در صنعت نیر برای ساخت ریل، شاسی ماشین های سنگین و جرثقیل مورد استفاده قرار می گیرد. ابعاد ورق سیاه st37 در ایران 6*1.5 و 6*2 می باشد ولی در کارخانجات اروپایی در سایزهای بزرگ تری تولید می گردد.

تفاوت ورق سیاه st37 و st52

فولاد ساختمانی که به طور عمده در صنعت ساختمان استفاده می شود فولاد st37 است. دلیل استفاده بی شمار از این فولاد نیز جوش پذیری و خواص مکانیکی مناسب می باشد. با این حال در برخی از موارد فولاد st52 نیز به جای این نوع محصول در صنعت ساختمان سازی مورد استفاده قرار می گیرد. این در حالی است که قیمت ورق st37 با قیمت ورق st52 تفاوت چندانی ندارد. هرچند استفاده از st52 به جای st37 معمولا سبب کاهش وزن فولاد مصرفی ساختمان می گردد. به طور کلی ورق st52 دارای شکل ذیری کمتری نسبت به ورق st37  می باشد. دلیل این امر نیز میزان کربن بالا در فولاد مصرفی است. وزن مخصوص این فولادها یکسان بوده ولی از لحاظ استحکام ورق های st52 به دلیل وجود عناصر آلیاژی دارای مقاومت بیشتری می باشند.

بخش روش تولید: حروفی که در این بخش به کار می رود فرایند تهیه فولاد ، ویژگی های برجسته و نحوه ریخته گری آن را مشخص می کند.

بخش عملیات انجام شده: حروفی که در این بخش به کار می روند، مشخص کننده عملیات حرارتی، روش فرم دادن و کیفیت سطح در ورق های ظریف است. علامت های مربوط به این بخش در آخر حروف و اعداد معروف فولاد نوشته می شوند. در بعضی موارد پس از حرف مربوط به بخش عملیات انجام شده، عددی قرار دارد که معرف استحکام کشش آن بر حسب دکانیوتن بر میلی متر مربع است.

نرم بندی فولادهای ریختگی

حروف شناسایی فولادهای ریختگی GS است. پس از این علامت، خط تیره و بعد از آن عددی وجود دارد که با ضرب آن در عدد 9.81 ، حداقل استحکام کششی فولاد ریختگی بر حسب نیوتن بر میلی متر مربع به دست می آید.

برای معرفی فولاد ریخته آلیاژی پس از حرف مشخصه GS و خط تیره، عددی نوشته می شود که معرف درصد وزنی کربن با ضریب 00/1 است. پس از آن ، علائم شیمیایی سایر عناصر مهم به ترتیب درصد وزنی موجود در آلیاژ و با توجه به ضرایب موجود از زیاد به کم نوشته می شود. در انتهای علائم مشخصه فولادهای ریختگی و فولادهای ساختمانی که اطمینان بیشتری از آن ها انتظار می رود، به جای حرف از یک نقطه و یک عدد استفاده می شود که معرف ویژگی هایی است که تولیدکننده فولاد آن ها را تضمین می کند.

شماره گذاری مواد طبق دین 17007 آلمان

در این سیستم مشخصات مواد به کمک شماره گذاری معرفی می شود. شماره مواد از 7 رقم تشکیل شده و ساختار آن به قرار زیر است.

X XXXX XX

عدد اول گروه اصلی مواد، چهار رقم بعد شاخص نوع و دو رقم بعد اعداد ضمیمه می باشند.

گروه اصلی مواد

گروه اصلی مواد به کمک عددهای یک رقمی با مفاهیم زیر مشخص می شود:

0 = آهن خام، آلیاژهای آهن دار و چدن

1 = فولاد، فولاد ریختگی

2 = فلزات غیر آهنی سنگین

3 = فلزات سبک

8 – 4 = مواد غیر فلزی

9 = آزاد برای سایر مصارف یا کاربرد داخلی

شاخص نوع: رقم های دوم و سوم از سمت چپ، مشخص کننده نوع مواد است.

اعداد ضمیمه: رقم ششم شماره مواد فرایند تهیه فولاد و رقم هفتم وضعیت عملیات حرارتی آن را مشخص می کند.